Zij versta ons!!

Nog maar een week te gaan op het project, neeee!!! We vinden het zooo leuk en ik heb het zo naar m'n zin!
Als we langer konden blijven op het project, zouden we dat doen.. We zitten nu al stiekem plannen te maken om volgend jaar terug te gaan, in november ofzo, om weer te helpen op het project. Dan zouden we wel op eigen houtje gaan, zonder organisatie. Het grappige is, dat er momenteel ook niks te merken is van 'een organisatie'. In de introductieweek is ons verteld dat er tijdens je projectperiode iemand zou bellen om te vragen hoe het gaat, op het project maar ook in het gastgezin, maar ook zou er iemand langskomen op het project. Tot nu toe nog niets gehoord of gezien, en we moeten nog een weekje.. Heul apart! Maar goed, wij hebben nergens last van!
Het gastgezin is jammer genoeg niet zoals we hadden gehoopt, maar at least we've got each other! :D
We zien samen overal de lol van in (dat proberen we tenminste) en zo helpen we elkaar er doorheen! :)
We hebben het samen echt heel erg leuk, vooral Lotte vindt dat, erg grappig om te zien (ik voel wel wanneer je dit leest Lotje! :D) Gekheid! We vermaken ons samen heel goed.

De eerste twee weken maakten we dagen van 7:45 tot 14:30. Dat vonden we zelf erg kort, omdat we bij het gastgezin niets anders kunnen doen dan lezen, puzzelen en spelletjes spelen. De gedachte dat we onze tijd veeel nuttiger kunnen besteden, was een beetje frustrerend. Onze gastmoeder wil niet/kan niet/mag niet/weigert/vertikt het om ons later op te halen, dus hebben we zelf wat geregeld. Onze school (grappig, ONZE school :D) zit op het terrein van een community-centre, soort buurtcentrum. Er zit een grote gymzaal bij, die ook gebruikt wordt voor feesten of iets dergelijks. En ook zit er een bibliotheek bij, met mooie (trage..) computers waar je op kan internetten. Ziet er erg goed uit allemaal!
De beheerder van dit hele gedoe is Keith, hij is eigenlijk gewoon een concierge (hij loopt zelfs regelmatig op sloffen, tis net meneer Veltman!! Alleen heeft hij geen Puch) en heeft toevallig een auto. Dus hij brengt ons, tegen een ruime vergoeding, iedere dag na 16:00 naar een shoppingmall, dat is halverwege school en ons gastgezin. Vanaf daar nemen we een mini-busje naar het gastgezin.
Alleereerst, de auto van Keith. Van buiten lijkt het een beetje op een Bassie&Adriaan auto, die met die ogen. Maar van binnen is het een ander verhaal. De stoffering (je weet wel, de deuren en het dak) is bekleed met paars fluweel, en aan de binnenspiegel hangt een roze knuffelkussen. Je snapt, dat was echt lachen gieren brullen voor mij en Lotte :D
Ik mocht voorin zitten, nogmaals bedankt hiervoor Lotte :) en ik wilde het raampje even opendoen. Lijkt me best normaal, want het is hier deze week gemiddeld een graadje of 27, ik herhaal 27 GRADEN!! :D Maarrrr de stoffering is op een duistere manier over de handbediening van het raam gegaan. waardoor je nu alleen het raam open krijgt door middel van een groot touw dat aan het raam zit vastgeknoopt. Als je de knoop los trekt, gaat het raam zachtjes naar beneden, hoe cool is dat!! Op een gegeven moment werd het toch wat fris, dus wilde ik het raam even dichtdoen. Ik trek vol enthousiasme aan dat touw, waardoor dat raam er bijna uitvliegt, zie dit even voor je, en zie dan even mijn gezicht en dat van Lotte voor je: HILARISCH!

Dan gaan we over op de tweede ronde van de trip, de mini-bus. Lotte en ik liepen gister even de shoppingmall in, waar Keith ons iedere keer afzet. We liepen langs de Kentucky Fried Chicken (soort McDonalds, maar dan met alleen maar kip, deze uitleg is bedoeld voor m'n ouders :D) en liepen daar zonder iets te zeggen naar binnen, we voelen elkaar al blindelings aan :D We hadden veel te veel eten over, en ik bedacht dat er hier zoveel mensen honger lijden, dat we het vast wel aan iemand konden geven die we onderweg naar de mini-bus tegen zouden komen.
Toch waren we allebei wat verlegen en hebben het toch maar in de prullenbak gegooid. Het fijne (en trieste) idee is dat iemand het dan uiteindelijk ook wel weer op eet, maar dan zal het misschien niet meer warm zijn.. Terwijl we in een mini-bus gaan zitten, en wachten op meer passagiers, zien we buiten een man die erbij loopt alsof hij veeel te veel biertjes heeft gedronken, en ook zijn haar en kleren waren vies. Allebei dachten we dat we het wel aan hem hadden kunnen geven, maar het was al te laat. De grap met de mini-busjes is, dat er geen chauffeur in zit, die komt pas als het busje vol zit. And guess what? Het busje zit op een gegeven moment vol, en raad eens wie onze chauffeur is? Juist! De neppe dronken zwerver! Het eerste wat we tegen elkaar zeiden, waren de dingen die we graag nog aan onze familie en naasten willen doorgeven, just in case... :D Maarrr we leven nog steeds!

Gister hebben we veel, maar dan ook VEEL speelgoed gekocht! Samen met Keith (handig omdat we dan direct vervoer hadden) en Asia, een van de juffen, zijn we naar een grote winkel gegaan, een soort Makro. Twee grote winkelkarren vol! Barbies, poppen, blokken, auto's, ballen, maar ook nieuwe lepeltjes en eetschaaltjes, of te wel bakkies (Afrikaans :)) Ook hebben we wat scharen, houten puzzels en nog een hele grote pan gekocht. Erg nuttig allemaal! En wat zijn ze er blij mee!! De kinderen mogen vanaf maandag met het speelgoed spelen, maar hun gezichtjes als ze stiekem even het kamertje in kijken waar nu alles opgeslagen ligt, zegt al genoeg..
Vandaag hebben Faranaaz (de andere juf), Lotte en ik al het oude speelgoed uitgezocht, en op een paar dingen na alles weggegooid. Het was zo'n oude troep! Morgen gaan we nog naar de Toys 'r Us, om nog meer te kopen. Ook hebben we gister stoepkrijt gekocht, wat veel kindjes niet kennen. In een woord: GEWELDIG! Wat vinden ze dat leuk!! Gewoon wat streepjes, rondjes en vierkantjes krijten, en ze zijn helemaal trots, zo lief en schattig! Zie foto's :)

Gisteravond zijn we naar de bioscoop geweest, waar we al meer dan een week heeel erg naar uitkeken! We wilden vorige week al heel graag gaan samen, maar onze gastmoeder wilde ons om een bijzondere reden (die we zelf eigenlijk ook nog niet weten) niet brengen, en er gaat geen bus of iets naar toe. Erg jammer, want we zitten iedere avond te wachten om naar bed te gaan. We vertelden dit op ons project, en Faranaaz zei direct dat ze wat zou proberen te regelen. Ze heeft haar broer gebeld, en die zei direct ja. Hij woont niet eens in de buurt! Dus hij heeft ons gisteravond opgehaald, samen met zijn vrouw. Stel van rond de 30, echt heel leuk! We hebben hun kaartjes betaald, zodat hij niet heen en weer hoefde te rijden. Echt een hele leuke avond gehad!! Het was zo gezellig! We zagen het voorstukje van This Is It, de film van Michael Jackson, en ik vertelde dat ik daar heeel graag heen wil. Na de film is hij direct gaan bellen, want zij blijken aanstaande dinsdag te gaan! Ennn hij heeft nog twee extra tickets kunnen regelen, we zijn blij!!!!!!! :D Dus dinsdag worden we bij Rooikappie opgehaald, gaan we bij hen eten en daarna naar de film. Zin in!!! :D En ook gaan we dinsdag overdag met de Pirateboat, en laat het de komende dagen nou ontzettend lekker weer worden!! :D PERFECT!

Gister hielp ik Tyrese (een schattig negertje, een van de grotere jongens) met eten, en bij de eerste hap spuugde hij het weer uit. Dus ik vroeg: 'Is het warm?' Geen idee waarom ik het in 't Nederlands zei, maar hij keek me met grote ogen aan en riep: 'Zij versta ons!!' Heel grappig en schattig :D
Wat krijg je in zo'n korte tijd een band met kindjes! En je leert ze ook al best wel goed kennen. Tyrese kan heel goed dansen, echt als een volwassen 'getinte' man. Eigenlijk hoort dat helemaal niet, en moet ik dat ik heel erg vinden, maar het ziet er zo tof uit! Hij danst niet 'vies', zoals sommige kunnen doen, maar echt als een kleine Usher of Ne-Yo. Vanmorgen stond er weer keihard Ne-Yo op, dus ik riep: 'Come on, Tyrese! Dance!' Waarop hij meteen z'n goede moves laat zien, zo tof! :)
We leren de kindjes ook veel Nederlandse liedjes, zoals 'Visje visje in het water' (die bijna iedereen al uit z'n hoofd kan) en 'Zo gaat de molen' (die bewegingen vinden ze fantastisch) maar ook 'Papegaaitje leef je nog', en dat is momenteel de grootste hit @ Rooikappie, inclusief bewegingen natuurlijk! Iedere dag komen er weer een stuk of 10 kinderen naar je toe, met de vraag: 'Papegaaitje leeft jij nog?' Ze zingen ook mee, dat is echt het schattigst :) Ook al weten ze de woorden niet allemaal, de klanken schreeuwen ze allemaal mee. O ja! We hebben ze ook 'In de maneschijn' geleerd, en die doen ze toch allemaal goed mee! Ik ga er proberen een filmpje van te maken, hoop dat ik er genoeg ruimte voor heb, en dan zal ik die volgende week hopelijk plaatsen bij een nieuw verslag.

Dit weekend zitten we weer in The Big Blue, het hostel in het centrum. We hebben een heeerlijke kamer voor ons tweeen, en gaan weer volop genieten van onze vrijheid! Morgen een stranddagje, en voor de rest nog wat inkopen doen voor Rooikappie.

Er volgen nog wat foto's! Ik wil alvast m'n verontschuldigingen aanbieden voor de stralend blauwe lucht die te zien zal zijn, wij hebben hier ook niet om gevraagd (ha, echt wel!!!!) :D

LIEFS!