Doedelzakken en lachende koeien

Afgelopen week stond ik buiten de was op te hangen, en ineens hoorde ik een ontzettend fout muziekje. Ik dacht meteen: hoe tof! Er rijden hier ijscowagens door de straat! Maar na vijf minuten hoorde ik ‘m nog steeds net zo dichtbij. Na tien minuten, nog steeds. De klant weet dus blijkbaar niet zo goed wat voor smaak hij of zij wil. Na dertig minuten, nog steeds. Het riedeltje werd nou toch echt wel heel irritant. Maar wat blijkt nou? De buurman speelt doedelzak! Wat geeft dat een verschrikkelijk geluid zeg, heel bijzonder. Laat de buurman nou ook nog eens slechthorend zijn, waardoor hij extra hard blaast. Heel fijn. Gelukkig woont deze beste man alleen, want als hij belt of tv kijkt, kun je dat hier binnen horen. Stel je eens voor dat hij iedere dag iemand om zich heen zou hebben om tegen aan te praten, moet je toch niet aan denken? Al moet ik deze man wel te vriend houden, hij heeft namelijk…. een Porsche!!! En nee, hij is niet geschikt voor mij want hij is al minstens 70. Leeftijd maakt me over het algemeen niet zoveel uit, een Porsche maakt al veel goed, maar er zijn grenzen.

Ook een leuk punt, het geld hier. Er wordt hier betaald met de Australische dollar, tien dollar is ongeveer zeven euro. Het briefgeld is gemaakt van plastic, zodat surfers het in hun surfpak kunnen bewaren als ze gaan surfen. De munten zijn nog bijzonderderderder. De grootste munt is groter dan een twee euromunt, maar is maar vijftig cent waard. Dan volgt de munt van twintig cent. Dan komt tien cent. Dan die van één dollar. Dan twee dollar, en vervolgens vijf cent. Ik zal een foto bij dit bericht voegen, zodat het wat duidelijker wordt. Je kunt je wel voorstellen dat het echt een drama is om hier een logica in te vinden. Ik word iedere keer weer zenuwachtig als ik met kleingeld moet betalen, aangezien dat iedere keer weer één grote graaiboel is. Ik ben zo slim geweest om iedere keer met briefgeld te betalen, ook de kleinste bedragen, waardoor ik er nu over na zit te denken om een trolley aan te schaffen, speciaal voor m’n portemonnee.

Voor de rest gaat het hier heel erg goed! Ik heb m’n plek in het gezin helemaal gevonden, en geniet veel te veel van alle toffe dingen hier. Nou wilde ik het eigenlijk niet vertellen, maar de afgelopen week is het weer niet heel fijn hier. Vorige week was het iedere dag rond 26 graden, deze week was dat ongeveer 19. Veel bewolking, gigantisch harde wind en af en toe regen. En ja, ik weet dat het dus in Nederland beter is deze dagen. Maar niet getreurd! Het is nog maar net lente hier, dus mijn tijd komt nog wel, echt waar! Hoe gaaf is dat straks, winter associeer je toch snel met kou en sneeuw, terwijl ik hier straks oud en nieuw vier op m’n slippers :-D

Weet je waar ik achter ben gekomen? Dat La Vache Qui Rit ook echt De Lachende Koe betekent haha en nee, dat wist ik echt niet. Bart en Cat noemen dat zo als ze aan Tijs vragen wat hij op z’n boterham wil, maar aangezien hij kan kiezen tussen De Lachende Koe of Stinkworst (salami) dacht ik dat het gewoon makkelijk voor hem was, die kaas met zo’n lachende koe op de voorkant, of die worst die zo stinkt. Maar aangezien ik hier in de winkel dezelfde kaas zag liggen met als naam ‘The Laughing Cow’, viel het kwartje. Goed, dit is dus net zoiets als dat ik er vorig jaar pas achter kwam dat de orka uit Free Willy gewoon Willy heette, en dat met Free z’n bevrijding bedoeld werd. Dus.

Afgelopen zondag ben ik met Marliek en Sofie naar Hillsong geweest, wat ontzettend gaaf was dat zeg! Niet normaal! Ik had een auto gehuurd, en dat is hetzelfde idee als Green Wheels. Er staat hier een straat verderop een auto, ik heb een pasje en scan die voor het raam, auto open, sleutel zit er in, en gassen maar. Ideaal! Dat rijden aan de linkerkant valt enorm mee, heb in Zuid-Afrika met Lotte al wat ervaring opgedaan, dat was echt zo gaaf! Het wennen was nu alleen even aan een automaat.
Maar even terug naar Hillsong. Wat super groot is dat! En zo tof, om zoveel mensen los te zien gaan. Brian Houston sprak, en aanstaande zondag spreekt hij bij Doorbrekers :-D Hoe tof!
Komende zondag ga ik met Wyke weer naar C3, dit keer in de stad. Er blijken daar meer jongens ehh jongeren te zijn, dus ik ben benieuwd! :-)
Ook hebben we vandaag vier tickets geboekt voor ‘whale watching’. Ik hoop natuurlijk op een paar (Free) Willy’s, maar een troep/roedel/school dolfijnen is ook goed. En o ja, in november gaan we met z'n vieren (Wyke, Marliek en Sofie) naar een concert van Jason Mraz in.. tatatatataaaa... The Opera House! Hoe tof is dat hee!

Ik voeg ook weer wat foto's toe. Ik ben afgelopen week met de kids naar een kleine dierentuin gegaan en heb daar m'n eerste koala gespot, woehoe!

Wat super leuk trouwens, om alle reacties te lezen! Echt zo gaaf, dat jullie allemaal de moeite nemen om al m'n onzin te lezen, en al helemaal om te reageren :-) Tof om te weten wie het allemaal lezen!

Dag vriendjes, dag vriendinnetjes, tot snel!
Liefs, Willemijn